COM Mondial 2019

In het vorige bericht dat ik had geschreven, had ik net 3 mannen weggebracht naar de COM Mondial 2019. Dit is het Wereldkampioenschap onder de vogeltjes.

25000 vogeltjes strijden naar om hun gouden, zilveren en bronzen plakken, uiteraard binnen hun eigen soort/categorie.

Zelf deed ik mee om een keer mee te doen met zo'n gigantische show en wedstrijd. Daarnaast had ik lage verwachtingen voor eventuele winst. Maar na de super resultaten op de BeNeDu begon het toch een beetje te kriebelen. Zou het toch kunnen??

Dus met spanning zat ik thuis te wachten en hoopte ik dat ze hun best zouden doen. Maandag netjes gewerkt, dus voldoende afleiding gehad. Dinsdag moest ik ook aan het werk, en in de pauze zag ik ineens meerdere vogelkwekers reageren over een uitslag van de COM wedstrijd. He? Op dinsdag om 10.30 uur 's ochtends al bekend? Het zou pas woensdag rond 12.00 uur bekend worden gemaakt. 

Dus ik snel, met een licht verhoogde hartslag het internet op. En ja hoor, de uitslag stond er al op!

Snel zoeken tussen al die mensen naar mijn eigen naam, het stond tenslotte niet op alfabetische volgorde. En ja, gevonden! 

Ze hebben alle 3 gezongen! Toppertjes! Helaas geen prijzen maar ik ben erg trots op ze (alweer :P).

Ze hebben het best goed gedaan, als je nagaat dat ze geen dag rust tussen de BeNeDu en het WK gehad hebben.

Maar dan begint pas echt het lange wachten... Ik mocht de vogels namelijk pas op zondag ophalen! Eerst was er natuurlijk nog de tentoonstelling, dus ik moest nog even geduld hebben.

Toen het eindelijk zondag was, ben ik samen met mijn ouders in de auto gesprongen en richting Zwolle gereden. Direct zodra we naar binnen konden, renden we door naar onze vogeltjes. In een donkere kamer (wat hoort bij zangkanaries) konden we ze maar net vinden en zien. Het leek erop dat ze er goed uitzagen, maar we zouden het pas definitief weten als we ze mee naar huis konden nemen. Eerst was nog tot 16.00 uur de tentoonstelling waar we ook nog even overheen wilde lopen.

We zijn daarna begonnen met shoppen. We hebben weer nieuwe drinkpijpjes enzo gevonden, dat is altijd handig. Ook hebben we geshopt voor een geheim project, maar daar zeg ik verder op dit moment nog niets over.

Toen zijn we doorgelopen naar de vogels. Wat veel en wat een diversiteit weer! Je kon wel zien dat de meeste het zat waren, die wilde duidelijk naar huis. Kapotte staarten, vermoeide slapende vogels of zelfs angstige vogels waren helaas geen uitzondering. Het was tijd voor ze om naar huis te gaan.

Nadat mijn moeder nog even heeft staan fluiten met een mooie kromsnavel, zijn we richting de zangafdeling gelopen om daar te wachten tot we de vogels meekregen.

En toen was het tijd om mijn vogeltjes op te halen. Hup de koffer in, op een tafeltje ze even goed bekijken en de auto in.

Na een tussenstop om nog wat vogels om te ruilen met een medekweker zijn we snel naar huis gereden..

De vogels zien er top uit! Complimenten voor de verzorging van de zangkanaries hoor!

Nu mogen ze rustig bijkomen. De nieuwe mannen zitten apart van de anderen ook te wennen in de huiskamer. Gezellig hoor, weer hele andere geluiden dan die we al hadden. Ik ben erg benieuwd daardoor wat het broedseizoen gaat brengen. Die gaat al snel van start, als ik zo naar mijn onrustige popjes kijk. Leuk!

Op naar een succesvol 2019 met weer mooie verhalen en verassingen. 

BeNeDu

Eindelijk was het dan zover.

Na een toch wat teleurstellende uitslag wat het aantal punten betreft, op de lokale vereniging (niet de gewonnen prijzen natuurlijk), gingen we met goede moed de training in voor de BeNeDu. 

Wat is de BeNeDu? Leuke afkorting he! Het betekend BElgie-NEderland- DUitsland.

Oftewel een wedstrijd voor Timbradoliefhebbers uit België, Nederland en Duitsland die dan tegen elkaar strijden voor de eer.

De training verliep erg soepel en goed. De vogels zag je elke dag vooruitgaan in de zang en werden ook met de dag fanatieker. Gelukkig gingen ze niet, zoals vorig jaar rond deze tijd, in de drift. Hierdoor bleef hun zang mooi en rustig.

Nou moet ik hier ook eerlijk benoemen dat ikzelf niet veel heb gedaan aan de training voor de wedstrijd. Ik was weinig thuis in verband met studie, toetsen en werk. Mijn ouders hebben veel van de training en verzorging van mij overgenomen. Dankjulliewel!

Op woensdag avond 2 januari heb ik de vogels (9 stuks) samen met mijn vader weggebracht. Spannend hoor, maar ik had er een goed gevoel bij toen we weg reden. Dat zegt natuurlijk niets, er zijn voldoende andere erg goede kwekers! 

De donderdag was erg spannend. Het liefste liet ik mijn patiënten op mijn werk met rust en stapte ik in de auto om naar de vogeltjes te gaan luisteren en kijken. Dit heb ik niet gedaan hoor! Maar heb het wel gedacht haha.

Vrijdag was een lange dag.... Eerst heb ik er voor gezorgd dat er voor de vogels die naar het WK gaan een schone kooi klaarstond en heb ik een kooitje gepakt voor wat vogeltjes die ik die avond zou mogen ontvangen. Daarna ben ik in de auto gestapt en naar Dordrecht gereden. 

Net op tijd kwam ik aan om de keuring van het laatste setje timbrado's mee te kunnen luisteren. Mooie vogeltjes hoor! Een stuk zachter dan die van mij... o jee... De spanning steeg....

Na een hapje, drankje, avondmaal en tombola was het dan ein-de-lijk zo ver. De bekendmaking van de winnaars en de prijsuitreiking.

Hier hoort nog een stukje informatie bij vooraf: sinds kort is er een scheiding in de timbrado wereld. Je hebt verschillende zang"stromingen": de Classico's en de Floreados. Mijn timbrado's behoren tot de Classico's. 

De keurmeester die op deze wedstrijd de vogels keurde was een Spanjaard. Leuk hoor, om een echte Spaanse mening te krijgen over de Spaanse Timbrado's hier in Nederland.

Maargoed, de uitslag.

Eerst werden de winnende stammen en enkelingen van de Floreados bekend gemaakt. De spanning steeg langzaam maar zeker. 

Toen werden de winnende stammen van de Classico's bekend gemaakt. Super goede punten, ik dacht nog, dat halen die van mij nooit! Jammer maar niets gewonnen.

De enkelingen werden bekend gemaakt en ja hoor! 3e plaats gewonnen met 88 punten!!! YEAH! Mijn gedachten waren: "goedzo, ik ben benieuwd wat de rest heeft gedaan maar we hebben in ieder geval een hele mooie prijs behaald".

Ik ging weer netjes zitten na 3 zoenen te hebben gehad van de keurmeester (in Spanje zijn de blijkbaar 2x zoenen gewent, dus dat was even grappig omdat wij Nederlanders natuurlijk 3x zoenen haha) en was erg tevreden met het behaalde resultaat.

De voorzitter begon uit te leggen dat de 1e en 2e gelijke aantal punten hadden (89 punten) maar 1 puntje verschil hadden in de complexe toeren en dat dit dus de doorslag gaf in welke vogel 1e en welke 2e was geworden.

De 2e prijs ging daarom naar..... MIJ!!!

Huh?? Wat gaaf! Maar niet meer verwacht!

Dus ik snel weer opstaan, 3x zoenen met de keurmeester en weer vol blijdschap terug op mijn stoel. Wie zou de 1e plek hebben bemachtigd? Spannend...

De voorzitter sprak: "De 1e plek gaat naar..... Denise!"

Dat kan niet! Wij hebben dus goud, zilver en brons gewonnen! WAUW!

Maar.... toen moest de meesterzanger nog bekend gemaakt worden. Maar omdat de stammen (waar ik niet aan mee deed) zo goed hadden gescoord, is 1 van die timbrado's ook meesterzanger geworden. 

Tja, je kan ook niet alles hebben he?

Haha nee hoor alle gekheid op een stokje, wat een verbazing! Wat ben ik tevreden. Er is dus door mijn vogels goud, zilver en brons behaald op een internationale wedstrijd! Pfff daar moet ik nu nog van bijkomen hoor!!

Na het uitgeven van de vogeltjes, hup de auto in en plankgas naar huis. Want.... de volgende dag moeten we 3 knapperds wegbrengen naar het WK (COM Mondial 2019). 

Ik was eerst van plan om over de BeNeDu en de COM in 1 bericht te schrijven, maar ik maak er nu 2 aparte berichten van. 

Op het moment van het schrijven van dit blogbericht zijn net 3 timbrado's weggebracht naar de COM, en moeten we een paar dagen wachten op de uitslag. Ik ben erg benieuwd, maar heb geen hoge verwachtingen. De buitenlandse vogels doen het ook altijd erg goed. We gaan het zien... duurt nog heeeeeeel lang (3-4 dagen).