De verbouwing deel 1

Tijdens de kweekperiode van vorig jaar (2019) kregen wij helaas te maken met een uitbraak van bloedluis. Na veel bloed, zweet, tranen, azijn, gif en antiluis middelen was ik het zat.

In een opwelling riep ik: "kan me niet schelen hoe we het doen, maar het plafond en het behang gaat uit de ruimte en ik bouw het weer helemaal opnieuw op!".

Gelukkig kregen we de bloedluis op een gegeven moment onder controle. Wonder boven wonder hebben we geen enkel vogeltje verloren, maar dit heeft echt veel zweetdruppeltjes van iedereen gekost.

Maar toch... het idee om het oude (kunststof) plafond eruit te halen om te kijken wat er achter schuilde, bleef ons achtervolgen.

Maargoed, druk met de studie, werk, en vogels hebben we dit idee even laten rusten. 

In de winter van 2019-2020 kwam toch het idee om er eens serieus over na te denken, en wat aannemers uit te nodigen om na te gaan wat de kosten zouden worden.

Zoo dan! Dat viel even tegen... Nou ja, we laten ietsje minder doen door een aannemer, trekken zelf ons kluspak aan en doen de rest zelf. Dan moet het goed komen!

De studie zou rond juli-augustus 2020 afgerond zijn. Het mooiste is als de aannemer daarna aan de slag kon gaan. Dan is ook de kweekperiode weer voorbij en kan de ruimte makkelijker "vogelvrij" gemaakt worden.

Dus uiteindelijk was afgesproken om in september te gaan starten.

Maar toen...... kwam Covid-19....

Dus de studie liep vertraging op. 

1 groot voordeel: alle aandacht naar de kweek! Deze verliep daarom ook perfect!

Het resultaat: 53 jongen uit 5 koppeltjes. Top dus! Maar jeetje wat zit alles vol! En hoe doen we dit dan met de verbouwing? 

Kan deze nog doorgaan? En de studie? Wanneer gaat die verder en kan ik die afronden?

Een hoop vragen, en erg weinig antwoorden.

Uiteindelijk hebben we de knoop doorgehakt. De aannemer zou in de laatste week van september starten. Dus wij maken daarom een hele planning waarin onder andere stond: verhuizing vogels (waar laten we ze eigenlijk???), leeghalen en uitzoeken van alle spullen, sloopwerk van het plafond, muren en vloer, kleuren van kozijnen en dergelijke uitzoeken, vloer uitzoeken, verwarming kopen, nieuw ventilatiesysteem etc etc.

Oeps... toen haalde ik mijn eindexamen niet..... En de aannemer was al vastgelegd.

Dus tussen het studeren en werken door heb ik zo goed als het ging de verhuizing van de vogels geprobeerd te coördineren.

Maar waar laat je bijna 70 vogels? Vraag je iemand om op te passen? Zit die er wel op te wachten? Breng je een deel weg? Of allemaal? 

Uiteindelijk hebben we besloten te proberen ze allemaal in huis te houden. Een hele plattegrond getekend van alle kooien die we hebben, en alle plekken in huis waar we ze kwijt konden. 

Na veel meet en paswerk, bleken de aluminium kooien gelukkig in de huiskamer te passen, en een aantal losse kooien op het dressoir. Dan hield ik alleen nog 1 volière over, maargoed die moet dan maar in de slaapkamer.

Zo gezegd zo gedaan zou je zeggen... Maar dat viel even tegen! Wat een werk zeg! Maar na een lang weekend zwoegen stond alles en iedereen op zijn plek.

Ga ik slapen in de kamer waar de volière stond, maken ze toch een partij herrie! Na 3 nachten heb ik ze maar weer gevangen en bij de andere vogels in de woonkamer gezet. Gelukkig hadden ze alsnog genoeg ruimte in de ruime kooien.

De verbouwing kan beginnen!!!!

Een aangename verassing….

Soms gebeuren er dingen die onverwachts zijn. Dit kunnen leuke dingen zijn, maar helaas soms ook minder leuke dingen.

Kort geleden overkwam mij iets onverwacht, wat gelukkig ook erg leuk was.

Het begon allemaal op mijn werk. In de koffiepauze zag ik dat ik een aantal oproepen op mijn telefoon gemist had. Na het afluisteren van mijn voicemail kwam er een grote glimlach op mijn gezicht.

Wat bleek? Er was een mevrouw hier in Zoetermeer, die vertelde dat er een kanarie was binnengevlogen. Deze heeft zij kunnen vangen en ze heeft de kanarie in een kooitje gezet met wat eten en drinken.

Ik heb haar zelf gevraagd of zij wilde beschrijven wat er gebeurd was, dit wilde zij met plezier doen!

Hierbij haar verhaal:

 

10 mei Moederdag in Corona tijdperk,

Normaal een gezellige drukke dag met de hele familie, maar nu heel rustig! Tijd om wat te lezen en genieten van het gezellige gekrabbel van mijn 4 parkieten.

Tot ik ineens een heel ander geluid hoorde... huhh een kanarie?? Tweet tweet klonk het van achter de hor van mijn keukendeur!  Duidelijk een schreeuw om hulp!

Behoedzaam naderde ik de vogel.... Een kanarie! Een bruine.... die had ik nog nooit gezien

Hij was moe en hongerig! Hij was op het geluid van mijn vogels afgekomen! 

Ik kon hem makkelijk pakken en gelukkig heb ik een reserve kooitje staan. Hij begon meteen te eten en drinken, waardoor ik de indruk kreeg dat hij gewend was aan een kooi of vollere.

Na een tijdje zat hij te rommelen... hij was op z’n gemak.

De volgende ochtend kanarie voer gehaald, maar ik begon me toch wel af te vragen, wat voor vogel hij nu echt was? Geen wilde vogel.....

Na wat zoekwerk op internet, kwam ik op het idee dat het misschien een Timbrado was.....

Ik had daar nog nooit van gehoord!  En.... hij begon te zingen... anders dan een kanarie...

Inmiddels noemde ik hem Danny.  Een levendig vogeltje! 

Inmiddels vond ik een kanarie kweker in Zoetermeer, met Timbrado’s

Nou dacht ik...... daar is hij natuurlijk  weggevlogen!

Na telefonisch contact bleek dat Denise geen vogel miste, maar bood aan om dinsdag langs te komen om te kijken wat voor vogel het was....

Ook voor Denise was het lastig om te zeggen wat hij nu was... In ieder geval geen kanarie!! Misschien een sijs.... Ze heeft hem meegenomen en heeft navraag gedaan bij vogelvrienden! En een bericht op Facebook geplaatst... Helaas miste niemand Danny...

Al snel werd duidelijk dat het om een Mexicaanse rode mus ging..... Daar had ik nog nooit van gehoord! Weer wat geleerd over vogels!!

Maar wat ik belangrijk vond, was dat Danny in een mooie ruime volière zou komen, het liefst met een paar soortgenoten!! 

Dankzij Denise is dat gelukt!!  Een fijne plek in Leidschendam bij een echte liefhebber! Eind goed al goed!!

Dank je wel Denise voor je hulp !! 

Groetjes Yvonne.

 

Maar tussen het ophalen van Danny en het achterlaten in een grote voliere zit nog een heel verhaal haha.

Toen ik het vogeltje bekeek, bleek al snel dat het niet om een kanarie ging! Maar wat dan wel? Zoveel verstand van andere vogels buiten de kanaries heb ik niet. Dus ik heb direct toen ik thuis was, wat mooie foto’s gemaakt en deze naar wat bekende vogelmensen gestuurd. Ook heb ik een oproep op facebook gedaan, om te kijken wie wist wat voor vogel dit precies was. Maar mooi is hij zeker!

 

En ja hoor, binnen een paar minuten stroomden de reacties al binnen. Het varieerde van een putter, naar een kanarie, naar een Mexicaanse Roodmus. De laatste optie was wel de optie die het meeste genoemd werd.

Dus ik op YouTube en google foto’s en filmpjes opzoeken, en ja…. Het leek mij wel te kloppen dat Danny een heuse Mexicaanse Roodmus was. Maar wat nu?

Het leek mij geen wilde vogel, omdat hij erg rustig in zijn kooi zat. Ook kletste hij gezellig terug en was hij zichtbaar blij met aandacht die hij kreeg.

 

Voor de zekerheid heb ik de dierenbescherming gebeld. Ik kreeg namelijk de tip dat deze vogel misschien niet gehouden mag worden. De dierenbescherming belde de volgende dag terug, met de boodschap dat het gaat om een beschermde vogel, maar dat ik beter even andere instanties kon bellen om te vragen hoe ik nu het beste kon handelen.

Dit heb ik gedaan, en 1 van deze instanties gaf aan dat het vermoedelijk om een ontsnapte vogel gaat, gezien zijn gedrag. Ze raadde mij aan in de buurt te zoeken naar een vogelhouder die deze vogel kwijt kon zijn.

Op facebook had iemand gereageerd dat dit misschien haar vogel kon zijn, maar na doorvragen bleek dit niet zo te zijn.

Wat is Danny toch een lief vogeltje! Ik had hem graag een plaatsje bij mij gegeven, maar kwam er al snel achter dat een kleinere kooi niets voor hem was, en zijn zang niet past bij de Timbrado’s. Dus ja….

Na wat overleg binnen onze vereniging heb ik uiteindelijk een heel mooi plekje voor hem kunnen vinden, namelijk bij Cor Scheffers. Ik mocht hem nog dezelfde dag langsbrengen en heb gezellig even met Cor staan kletsen bij zijn prachtige volière! Danny heeft nu lekker de ruimte, en zit samen met een grote diversiteit in soorten vogeltjes. Hij was meteen enthousiast aan het vliegen kon ik zien.

 

Ik kon dus met een gerust hart weer naar huis rijden. Hopelijk blijft het goed met Danny gaan. Ik merkte dat ik me al snel aan hem begon te hechten en was dus erg blij met dit mooie nieuwe huisje voor hem.

Op naar het volgende avontuur!

Wedstrijdseizoen 2019-2020, het laatste deel

Het laatste deel van de ervaringen rond het wedstrijdseizoen van 2019-2020. 
Wat een bijzondere periode was dit!

Het enige dat we nog moesten doen voor dit wedstrijdseizoen, was de prijzen ophalen van de wedstrijd van 7 december 2019, van The Spanish Timbrado Society Nederland. 
De uitslagen wisten we al, zoals eerder besproken is in een ander blogbericht. Op deze wedstrijd hadden we de eerste en tweede plaats behaald.

Afgelopen zaterdag (1 februari) was de prijsuitreiking. Helaas kon ik hier zelf niet bij aanwezig zijn, vanwege studiebezigheden.
Gelukkig heb ik van die lieve ouders, en is mijn vader in de auto gestapt om in Utrecht de prijzen, namens mij, in ontvangst te nemen. 

Eenmaal daar werden alle prijswinnaars van het District Zuid Holland gehuldigd. Daarna was het de beurt aan de winnaars van de STS-wedstrijd. 
Mijn vader heeft vol trots de prijzen in ontvangst genomen en ging weer rustig zitten.

Maar..... er volgde nog een uitreiking, namelijk die van de Liga.
Liga? Evergreen of Sultana? Nee hoor, geen koekjes haha. 

Op de website van de Society staat een hele duidelijke uitleg wat de Liga wedstrijd inhoudt:
Elk jaar wordt deze competitie, tussen de leden van de Spanish Timbrado Society, opgezet om de resultaten te vergelijken en de beste in Nederland gekweekte Timbrado's te kunnen waarderen en erkennen. 

Er wordt een klassement opgesteld over 3 vogels. Van elke vogel wordt de beste uitslag genomen. Dit totaal wordt dan bij elkaar opgeteld. Om hier een extra uitdaging in te verwerken moet aan het begin van het wedstrijdseizoen één vogel worden aangewezen. Deze vogel telt dan sowieso mee in het klassement, ook als deze niet goed scoort.

Dus de punten van de 3 hoogst scorende vogels worden per kweker bij elkaar opgeteld. Van die totaalscore wordt een klassement opgesteld. Eigenlijk is dit de meest spannende uitslag van allemaal. Je kan namelijk prima 1 wedstrijd goed scoren, maar als de andere wedstrijden niet gaan zoals je wilt, maak je geen kans op de Liga-beker. 

Je voelt hem waarschijnlijk al een beetje aankomen, maar wij hebben de Liga gewonnen!!!! 

Die staat nu mooi op de kast te glimmen!

YEAHHHHHHH

Op naar een goed kweekjaar met veel nieuwe kampioenen haha.

Enn.... een spannend jaar, maar daarover later meer...........

Wedstrijdseizoen 2019-2020 deel 4

Op dinsdag (31-12) mochten de zangvogels weer opgehaald worden uit Zwolle als de kwekers dit wilde. De keuring van Vogel2020 had maandag 30-12 plaatsgevonden.
Ik had er zelf voor gekozen de vogeltjes weer op te halen zodat ze thuis in hun eigen kooien lekker tot rust kunnen komen.

Dus dinsdag ochtend ging ik zelf weer in de auto, op naar Zwolle. Ben ik nog geen 15 minuten onderweg, wordt ik gebeld door een nummer dat ik niet ken. “Goedemorgen, u spreekt met …. van de Nederlandse Bond voor Vogelliefhebbers. Gefeliciteerd! Uw timbrado is kampioen geworden! Wilt u zondag bij de huldiging in Zwolle aanwezig zijn?”

Waaaah dus we zijn ook nog eens Nederlands Kampioen!!! Yeah! 

Bij aankomst in Zwolle kreeg ik te horen welk vogeltje dit was, en dit was weer een andere dan alle andere vogels die gewonnen hadden in de vorige wedstrijden! Hoe is het mogelijk!

Snel alles de auto in, lekker naar huis zodat ze hun badje kunnen krijgen en hun eigen kooien weer in kunnen.

Kom ik er onderweg achter dat we ook brons hebben! Met welk vogeltje wist ik nog niet, dat is even wachten op de catalogus, welke ik zondag zou krijgen als we naar de vogelshow en naar de huldiging gaan .

Toen de vogels weer thuis waren, hebben we ze, nadat we geluncht hadden, in hun eigen kooien gezet en allemaal badjes gegeven. Hier sprongen ze meteen vol enthousiasme in. Erg fijn weer om te zien!

Zo, nu even bijkomen van alle overwinningen en indrukken. Wat een weken zeg… Op naar zondag, de huldiging van het Nederlands Kampioenschap!

Dat duurde toch lang! Al dat wachten tot het zover was!
Uiteindelijk was het nog maar 1 nachtje slapen. De volgende dag zou ik met mijn ouders naar Zwolle rijden om daar de beurs over te gaan, alle vogeltjes te bekijken en natuurlijk ook om bij de huldiging te zijn. Maar het liep allemaal even iets anders dan we dachten....

De nacht van zaterdag op zondag ben ik goed ziek geworden. Had flink de griep, met alles erop en eraan. Dus ja... en de huldiging dan? 
Op een gegeven moment wordt ik, na elk half uur gezien te hebben, wakker gemaakt door mijn moeder. Blijkt dat mijn vader de auto is ingesprongen en naar Zwolle is vertrokken om voor mij de huldiging en de prijzen op te halen! Wat fijn!

Dus ik kon lekker brak in bed blijven liggen, terwijl mijn vader whatsappend door de IJsselhallen in Zwolle liep.

Toen was het zover, de huldiging. De bond heeft hier zelf officiële foto's van gemaakt, leuk hoor! Hij was zichtbaar trots op de prestaties! We hebben dit ook met z'n 3-en bereikt, dus trots mag hij zeker zijn!

Na een boodschapje op de beurs is hij snel weer naar huis gekomen zodat wij de prijzen konden vasthouden. Wat is dit bijzonder zeg!
En wat zijn de prijzen mooi!

Wedstrijdseizoen 2019-2020 deel 3

De volgende wedstrijd (International Timbrado Championship 2019 te Tessenderlo, België) zou plaatsvinden op 27 en 28 december, dus er was even rust tussendoor. Deze is georganiseerd door de Belgische Timbrado Society met 2 Spaanse keurmeesters.

We gingen niet weer met zoveel vogels naar een wedstrijd, want dat zou te gek worden. Dus 9 vogels selecteren voor de volgende wedstrijd. Dit was een grote wedstrijd waar ik vorig jaar 1^e, 2^e en 3^e ben geworden. Dus we moeten de titel verdedigen!

Met 9 vogels ging ik de dag na kerst om 6 uur de auto in. Midden in de nacht!

De vogels waren heel rustig op de heenweg. 2,5 uur later kwam ik aan in België. Nadat ik geholpen ben de vogels uit de auto te tillen en definitief in te schrijven, begon direct het luisteren naar de vogeltjes. Wat was het leuk daar! Zo gezellig en gemoedelijk heb ik nog niet eerder meegemaakt. Ik heb leuke contacten gelegd met de Belgen en Limburgers die aanwezig waren en ook weer veel geleerd.

Ik had met de voorzitter van de Belgische Spanish Timbrado Society afgesproken samen een biertje te doen (Belgisch donkerbruin tafelbier, JAMMIE). Komt hij einde van ochtend naar mij toe, met een grote fles bier en 2 koffiekopjes. Hij schenkt in, en proost! Zaten wij daar samen stiekem rond 11 uur aan het Belgisch bier haha. Niemand die het zag, het zag er uit als koffie. Wel erg lekkere koffie hoor!

Ondertussen heb ik weer naar mooie vogels zitten luisteren, en zitten kletsen. Je kon op een TV-scherm meekijken en luisteren bij 1 van de keurmeesters. 
Toen de eerste dag voorbij was, zou ik naar mijn hotel gaan om daar te eten en slapen. Maar ik werd uitgenodigd om mee te gaan eten! Lekker hoor, smaakte goed en ook dit was erg gezellig. Ik voel mij een prinses! Zo erg verwend ben ik door iedereen!

De tweede dag was wat vermoeiender. Erg gezellig hoor, maar veel drukker waardoor de temperatuur snel steeg en er wat minder ruimte was om de contacten verder uit te breiden.

De tweede dag voelde vooral als wachtdag. De tijd ging een stuk langzamer.
Wat een leuk extraatje is, is dat de Timbrado Society Belgie speciale vogel transportdoosjes had laten maken. Deze zouden we ook aan het einde van de dag mee krijgen. Ik vind ze persoonlijk erg mooi!

Uiteindelijk was het zover, alle vogels (bijna 300!) waren gekeurd en konden weer opgehaald worden.

Nadat we ze in de auto hadden gezet, was het wachten op de uitslag. De catalogus moest nog gedrukt worden, dus dit duurde best lang.

Maar toen was het zover! De uitslag!

Meesterzanger: mijn vogeltje!! 91 punten! Wow! Zoveel punten hebben mijn vogels nog nooit gekregen!

De Spaanse keurmeesters gaven aan dat zij onder de indruk waren van de kwaliteit van de wedstrijd en vertelden tegen mij dat de vogels perfect zijn! Alle 12 toeren waren aanwezig, dit is uitzonderlijk! Stuiterdestuiter!

Toen rustig proberen naar huis te rijden, met een tussenstop bij de Mc Donalds (het was inmiddels tegen 19.00 uur).

Bij thuiskomst snel alle vogels afgedekt, want de volgende dag was het Nederlands Kampioenschap Vogel2020 van de Nederlandse Bond. Wie deze planning had bedacht…. Haha.

Na een onrustig nachtje van alle indrukken zijn we rustig opgestaan en hebben we de vogels voorbereid op de reis naar Zwolle. Mijn vader had aangeboden de vogels te brengen, omdat ik best moe was van de reis naar België. Dus alle vogels met vader in de auto naar Zwolle.

Ik heb toen samen met mijn moeder de voorlopige kweekplanning gemaakt, en tussendoor alle berichten van de nieuwe Belgische/Limburgse contacten onderhouden.

Toen mijn vader weer terug was, begon het wachten. Ze zouden pas de volgende dag gekeurd worden, en wanneer de uitslag bekend zou worden was nog even afwachten. De bond maakt de uitslag pas bekend als alle 9000 vogels gekeurd zijn en dit verwerkt is in een catalogus. Dus dat kan soms best even duren.

Nog even geduld dus.....

Wedstrijdseizoen 2019-2020 deel 2

De 2e wedstrijd volgde al snel, dus we gingen met 15 vogels de training weer in. 7 december was de datum, dat de Spanish Timbrado Society Nederland samenkwam voor de landelijke wedstrijd. Dus hetzelfde riedeltje: auto in, op naar Utrecht deze keer!

Daar aangekomen snel de vogels naar binnen en de inschrijving compleet gemaakt. Het was er erg gezellig, open haard brandde volop en er waren al een aantal leden van de Society aanwezig.

De hele dag heb ik bij de keuringen gezeten, en veel mooie vogels gehoord. 1 stapeltje van mijn vogels heb ik ook gehoord, en daar werd ik niet enthousiast van. Dat klonk niet fantastisch. Dus het werd een spannend dagje, met vooral lang wachten.

Er deden ongeveer 150 vogels mee aan deze wedstrijd. Nadat ze allemaal hebben mogen zingen voor de keurmeester, begon het wachten op de uitslag. Maar er was genoeg op te ruimen, dus van echt wachten was geen sprake.

De uitslag: 1^e prijs (89 punten), 2^e prijs (89 punten). Beiden zijn andere vogeltjes dan bij de EVKV.

Weer in de prijzen! Toppie!

Dus hup, alles in de auto en naar huis om het te vieren. 

's avonds was ook de prijsuitreiking van de EVKV, dus het was een volle drukke dag.

Daar waren nog meer verassingen. De vogels hadden bij de EVKV niet alleen de titel Meesterzanger, 1^e prijs, 2^e prijs en 3^e prijs gewonnen, maar totaal onverwachts ook nog eens een bondsmedaille, prijs voor de Vaste Derby, en tot slot zijn we ook Algemeen Kampioen van de show geworden! Daarnaast was er een attentie vanwege mijn functie als ringencommissaris en het doen van de ledenadministratie. WAUW! Ik ging met een tas vol prijzen weer naar huis.

Wedstrijdseizoen 2019-2020 deel 1

In september werd het een enorme herrie bij ons op zolder. De jonge mannen begonnen enthousiast te zingen. Zo te horen zijn het er een heleboel!

Wat doen we? Nou 1 voor 1 apart zetten om te kijken of ze zingen. Dit doen we het liefste in de huiskamer, zodat we ze goed in de gaten kunnen houden.

Nou daar gaan we hoor! 2 vogels op de kast, en wachten maar…. 3 dagen later, nog geen piep dat er uit kwam.

Hmm ik dacht toch echt dat ik deze had zien zingen….

Dan de volgende maar halen. En ja hoor, snaveltjes dicht!

2 weken later maar besloten alles weer naar boven te brengen en nog even te wachten.

Omdat mijn moeder geregeld bij de vogels is gaan zitten, konden we er een paar als man identificeren.

Nadat we die apart hadden gezet, werd het steeds duidelijker welke man waren en welke niet. Nadat we alle vogels gevangen hadden en even geblazen hadden, zaten alle broedkooien vol met mannen.

Hoe dichter we bij november kwamen, hoe duidelijker het werd. We hadden er al veel te pakken!

Toen begon de training door de eerste wedstrijd, die van de vereniging EVKV de Kanarievogel Leidschendam-Voorburg. Spannend hoor, maar wat hebben we veel mannen! We hebben niet zoveel zangkooitjes! Toen kwam de aanbieding langs om wat extra kooien en een koffer over te nemen van een collega-kweker. Die kans hebben we met 2 handen aangegrepen. Nadat we de kooitjes goed bekeken hadden, en er nog wat extra bijgekocht hadden, kon de echte training beginnen.

Hup! Alle 17 (!) mannen in de kooitjes en oefenen maar!

Er kwamen mooie toeren naar voren! Leuk hoor, ze werden al snel allemaal erg fanatiek.

De wedstrijd was op 27 november. Een andere dag dan de tentoonstelling, want de keurmeesters zaten op dat moment in Spanje bij de Spaanse keurmeesters in de leer. Dus de locatie was ook anders dan we gewend waren, maar was goed te vinden met de navigatie. Het was bij Woonzorgcentrum WHZ Prinsenhof in Leidschendam.

Bij aankomst werden we geholpen met het sjouwen van alle vogels naar de keurruimte. Het bestuur van de vereniging was aanwezig, naast een verenigingslid dat ook even kwam luisteren.

Nadat de vogels even mochten bijkomen van de autoreis, begon de keuring onder het genot van een kopje koffie.

Serieus werd er geluisterd naar de vogeltjes. Ineens ging de deur van de keurruimte open, en slofte er een oud mannetje naar binnen die neerplofte op een stoel, zijn ogen dicht deed, en op het geluid van de vogeltjes bewoog. Nadat de vogeltjes stopte met zingen, slofte meneer de kamer weer uit. Leuk om te zien dat ook een bewoner van het zorgcentrum heeft kunnen genieten van onze vogels!

Nadat de laatste timbrado’s gekeurd waren, heb ik ze weer naar de auto gebracht. De ruimte moest immers weer leeg, voor de volgende activiteit van de bewoners.

De uitslag: Meesterzanger (90 punten), 2^e prijs (89 punten), 3^e prijs (89 punten). Wauw wat een hoge punten!

Na een heerlijke lunch zijn wij weer richting huis gegaan en hebben we de vogeltjes verwend. Op naar de volgende wedstrijd!