Ik had er zelf voor gekozen de vogeltjes weer op te halen zodat ze thuis in hun eigen kooien lekker tot rust kunnen komen.
Dus dinsdag ochtend ging ik zelf weer in de auto, op naar
Zwolle. Ben ik nog geen 15 minuten onderweg, wordt ik gebeld door een nummer
dat ik niet ken. “Goedemorgen, u spreekt met …. van de Nederlandse Bond voor
Vogelliefhebbers. Gefeliciteerd! Uw timbrado is kampioen geworden! Wilt u
zondag bij de huldiging in Zwolle aanwezig zijn?”
Waaaah dus we zijn ook nog eens Nederlands Kampioen!!!
Yeah!
Bij aankomst in Zwolle kreeg ik te horen welk vogeltje dit was, en dit
was weer een andere dan alle andere vogels die gewonnen hadden in de vorige
wedstrijden! Hoe is het mogelijk!
Snel alles de auto in, lekker naar huis zodat ze hun
badje kunnen krijgen en hun eigen kooien weer in kunnen.
Kom ik er onderweg achter dat we ook brons hebben! Met
welk vogeltje wist ik nog niet, dat is even wachten op de catalogus, welke ik
zondag zou krijgen als we naar de vogelshow en naar de huldiging gaan .
Toen de vogels weer thuis waren, hebben we ze, nadat we
geluncht hadden, in hun eigen kooien gezet en allemaal badjes gegeven. Hier
sprongen ze meteen vol enthousiasme in. Erg fijn weer om te zien!
Zo, nu even bijkomen van alle overwinningen en indrukken.
Wat een weken zeg… Op naar zondag, de huldiging van het Nederlands Kampioenschap!
Dat duurde toch lang! Al dat wachten tot het zover was!
Uiteindelijk was het nog maar 1 nachtje slapen. De volgende dag zou ik met mijn ouders naar Zwolle rijden om daar de beurs over te gaan, alle vogeltjes te bekijken en natuurlijk ook om bij de huldiging te zijn. Maar het liep allemaal even iets anders dan we dachten....
De nacht van zaterdag op zondag ben ik goed ziek geworden. Had flink de griep, met alles erop en eraan. Dus ja... en de huldiging dan?
Op een gegeven moment wordt ik, na elk half uur gezien te hebben, wakker gemaakt door mijn moeder. Blijkt dat mijn vader de auto is ingesprongen en naar Zwolle is vertrokken om voor mij de huldiging en de prijzen op te halen! Wat fijn!
Dus ik kon lekker brak in bed blijven liggen, terwijl mijn vader whatsappend door de IJsselhallen in Zwolle liep.
Toen was het zover, de huldiging. De bond heeft hier zelf officiële foto's van gemaakt, leuk hoor! Hij was zichtbaar trots op de prestaties! We hebben dit ook met z'n 3-en bereikt, dus trots mag hij zeker zijn!
Na een boodschapje op de beurs is hij snel weer naar huis gekomen zodat wij de prijzen konden vasthouden. Wat is dit bijzonder zeg!
En wat zijn de prijzen mooi!
Dat duurde toch lang! Al dat wachten tot het zover was!
Uiteindelijk was het nog maar 1 nachtje slapen. De volgende dag zou ik met mijn ouders naar Zwolle rijden om daar de beurs over te gaan, alle vogeltjes te bekijken en natuurlijk ook om bij de huldiging te zijn. Maar het liep allemaal even iets anders dan we dachten....
De nacht van zaterdag op zondag ben ik goed ziek geworden. Had flink de griep, met alles erop en eraan. Dus ja... en de huldiging dan?
Op een gegeven moment wordt ik, na elk half uur gezien te hebben, wakker gemaakt door mijn moeder. Blijkt dat mijn vader de auto is ingesprongen en naar Zwolle is vertrokken om voor mij de huldiging en de prijzen op te halen! Wat fijn!
Dus ik kon lekker brak in bed blijven liggen, terwijl mijn vader whatsappend door de IJsselhallen in Zwolle liep.
Toen was het zover, de huldiging. De bond heeft hier zelf officiële foto's van gemaakt, leuk hoor! Hij was zichtbaar trots op de prestaties! We hebben dit ook met z'n 3-en bereikt, dus trots mag hij zeker zijn!
Na een boodschapje op de beurs is hij snel weer naar huis gekomen zodat wij de prijzen konden vasthouden. Wat is dit bijzonder zeg!
En wat zijn de prijzen mooi!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten