In september werd het een enorme herrie bij ons op
zolder. De jonge mannen begonnen enthousiast te zingen. Zo te horen zijn het er
een heleboel!
Wat doen we? Nou 1 voor 1 apart zetten om te kijken of ze
zingen. Dit doen we het liefste in de huiskamer, zodat we ze goed in de gaten
kunnen houden.
Nou daar gaan we hoor! 2 vogels op de kast, en wachten
maar…. 3 dagen later, nog geen piep dat er uit kwam.
Hmm ik dacht toch echt dat ik deze had zien zingen….
Dan de volgende maar halen. En ja hoor, snaveltjes dicht!
2 weken later maar besloten alles weer naar boven te
brengen en nog even te wachten.
Omdat mijn moeder geregeld bij de vogels is gaan zitten, konden
we er een paar als man identificeren.
Nadat we die apart hadden gezet, werd het steeds duidelijker
welke man waren en welke niet. Nadat we alle vogels gevangen hadden en even geblazen
hadden, zaten alle broedkooien vol met mannen.
Hoe dichter we bij november kwamen, hoe duidelijker het
werd. We hadden er al veel te pakken!
Toen begon de training door de eerste wedstrijd, die van
de vereniging EVKV de Kanarievogel Leidschendam-Voorburg. Spannend hoor, maar wat hebben we
veel mannen! We hebben niet zoveel zangkooitjes! Toen kwam de aanbieding langs
om wat extra kooien en een koffer over te nemen van een collega-kweker. Die
kans hebben we met 2 handen aangegrepen. Nadat we de kooitjes goed bekeken
hadden, en er nog wat extra bijgekocht hadden, kon de echte training beginnen.
Hup! Alle 17 (!) mannen in de kooitjes en oefenen maar!
Er kwamen mooie toeren naar voren! Leuk hoor, ze werden
al snel allemaal erg fanatiek.
De wedstrijd was op 27 november. Een andere dag dan de
tentoonstelling, want de keurmeesters zaten op dat moment in Spanje bij de Spaanse
keurmeesters in de leer. Dus de locatie was ook anders dan we gewend waren, maar
was goed te vinden met de navigatie. Het was bij Woonzorgcentrum WHZ Prinsenhof
in Leidschendam.
Bij aankomst werden we geholpen met het sjouwen van alle vogels
naar de keurruimte. Het bestuur van de vereniging was aanwezig, naast een verenigingslid
dat ook even kwam luisteren.
Nadat de vogels even mochten bijkomen van de autoreis,
begon de keuring onder het genot van een kopje koffie.
Serieus werd er geluisterd naar de vogeltjes. Ineens ging
de deur van de keurruimte open, en slofte er een oud mannetje naar binnen die
neerplofte op een stoel, zijn ogen dicht deed, en op het geluid van de vogeltjes
bewoog. Nadat de vogeltjes stopte met zingen, slofte meneer de kamer weer uit.
Leuk om te zien dat ook een bewoner van het zorgcentrum heeft kunnen genieten
van onze vogels!
Nadat de laatste timbrado’s gekeurd waren, heb ik ze weer
naar de auto gebracht. De ruimte moest immers weer leeg, voor de volgende
activiteit van de bewoners.
De uitslag: Meesterzanger (90 punten), 2e
prijs (89 punten), 3e prijs (89 punten). Wauw wat een hoge punten!
Na een heerlijke lunch zijn wij weer richting huis gegaan
en hebben we de vogeltjes verwend. Op naar de volgende wedstrijd!
Weer zo`n heerlijk verhaal om te lezen over "onze" vogels!
BeantwoordenVerwijderen