zondag 29 juni 2014

De mannen Mikkie en Mukkie

Er zou nog geschreven worden over de nieuwe man die ik gekocht had.
Deze man is een blauwe timbrado kanarie, soort zang classico en heet Mikkie. De vader is blauw van kleur, de moeder wit.
Hij zingt erg mooi! Je kon horen dat hij nog wel moet oefenen, maar ik was onder de indruk.
Een week of 2 nadat ik hem bij Pukkie had weggehaald omdat het koppelen niet lukte, ging het niet zo lekker met hem. 
Als ik in de buurt was maakte hij een apart geluidje. Ik dacht dat dat zijn manier was om mij te begroeten. Na een tijdje maakte hij dat geluid steeds meer, en ging hij minder zingen. 

Op een gegeven moment had hij zelfs 's avonds een piepende ademhaling. Ik wist dat er iets mis was, hij zong niet meer en als hij probeerde te zingen kwam er weinig geluid meer uit. 
Hij werd steeds meer schor en had het duidelijk vaak benauwd.

Na vitamines, antibioticakuren en andere medicijnen tegen parasieten en mijten geprobeerd te hebben, ging het alleen maar slechter met hem. Hij ging dikkig zitten, overdag kreeg hij een piepende ademhaling en hij had geen stem meer. 

Ik wilde hem niet langer laten lijden en heb hem naar Theo gebracht om hem uit zijn lijden te verlossen.
Wonder boven wonder zei Theo dat hij het zonde vond nu in te grijpen en dat hij hem nog wel een kans wilde geven. Hij mocht blijven logeren, kreeg een mooi kooitje, zaad, water en medicijnen. 
Ik ben toen weer naar huis gegaan, zonder vogeltje. Hopelijk wordt hij beter, maar ik had er een hard hoofd in....

Na 2 weken sprak ik Theo weer. Het ging goed met Mikkie! 
Hij heeft zelfs in de zon geprobeerd te zingen en ziet er goed uit. Ik was helemaal blij, maar wilde nog niet teveel hoop hebben. Na de vorige medicijnkuren ging het ook 2 dagen goed en daarna was het weer helemaal mis.
Het leek Theo beter als Mikkie bij mij thuis verder zou opknappen dus ben ik hem weer gaan ophalen.
WAUW! Wat een verschil! Hij kletst weer en was enthousiast door het kooitje aan het springen. Over het stokje, er onderdoor, het kon hem niet gek genoeg zijn. Die heb ik weer mee naar huis genomen.

Eenmaal in zijn eigen kooi zat hij weer heel mooi rank en slank, en was hij lekker aan het kletsen. 
De dag erna ging hij zelfs weer zingen! 
Ik ben helemaal happy met hem!
Tot nu toe is hij flink aan het oefenen met zingen, met de dag wordt hij helderder en wordt hij actiever. Jeej! Hij heeft zelfs lekker in het zonnetje zitten zonnen. Te leuk om te zien!
Ik ben nu op zoek naar een mooie pop zodat ik volgend jaar ook met hem kan gaan kweken. Als het goed is, heb ik een groene timbradopop uit de kweek van dit jaar, en ga ik die met hem koppelen. Kan niet wachten haha!

En dan mijn andere man, Mukkie.
Het ging erg goed met hem na de kweek. Helaas na een tijdje ging hij dik zitten, en niet zo'n beetje ook. O nee he... 
Niet de volgende man die ziek word.. 
Ik heb hem meteen vitaminen gegeven en op dieet gezet, dus hij kreeg niets extra's buiten het gewone zaad, krachtvoer en water.
 Na 2 dagen ging het niet beter. Zijn ontlasting was ook echt niet goed, grijs van kleur en ik bleef de bergen om de 2 dagen wegscheppen. Ik heb hem toen in een kleinere kooi gezet. Omdat ik hem daarvoor moest vangen, voelde ik dat er iets echt niet goed was. Hij was erg dik, en helemaal zacht. 
Toen ik de veren aan de kant blaasde, zag ik alleen maar vet zitten!!! Mukkie was moddervet geworden! Dat betekende een nog strenger dieet. Ik heb het zaad afgewogen en hem zonder krachtvoer gezet. Nou hopen dat het helpt.
Ik bleef twijfelen of ik genoeg deed om hem te helpen, en heb toen de hulp van Theo gevraagd. 
Hij zei dat hij op een strenger dieet moest maar dat afvallen op die manier misschien te lang zou duren en hij dood kon gaan. 
Ik kreeg het advies een superstrengdieet te geven en daar ben ik gelijk mee begonnen.

2 dagen later heb ik hem weer gevangen, en ja hoor! Hij was nog maar half zo dik en de poepjes werden ook beter!
Nu staat hij nog steeds op dat dieet, tot het vet echt bijna weg is. Hij voelt zich wel weer beter, zit minder dik en gaat ook weer zingen. Pfieeuw.
Dus al met al ben ik heel blij met deze 2 mannen, al maken ze het me niet al te makkelijk de laatste tijd. Als ze maar weer beter worden en nog even bij mij blijven, de rest maakt me niet uit.

1 opmerking:

  1. Goed bezig. Kijken is belangrijk. Snel reageren ook. Compassie. Je hebt vast wel een groen popje voor de blauwe man. Komt goed. Op deze weg gewoon verder. Groet, Theo

    BeantwoordenVerwijderen