Tico

Soms zit het tegen. En dat gebeurt (in mijn ervaring) altijd bij je beste vogels.

Tico is een hele mooie wildkleur mannetje die een goede en afwisselende zang heeft. Hij heeft afgelopen jaar de volgende scores behaalt:

Zilver op de jaarlijkse tentoonstelling van de EVKV de Kanarievogel Leidschendam-Voorburg

Titel van Meesterzanger op de wedstrijd van The Spanish Timbrado Society Nederland

Dus al met al kunnen we trots zijn op hem, en dat is ook de reden waarom ik heb besloten om met hem te kweken. 

Het koppelen ging erg goed, al snel was er een nestje in de maak en waren er een paar eitjes gelegd door zijn vrouwtje. 

Mijn mannetje zorgde perfect voor zijn meisje en heeft ervoor gezorgd dat haar niets tekortgedaan werd! Dan het spannende wachten. Zijn alle eitjes wel bevrucht? Zal het weer goed gaan dit jaar? En ja hoor, 13 dagen later kwamen de eitjes uit en lagen er 4 prachtige kleine baby’s in het nestje. Tot….

Het noodlot sloeg toe.. Ik word op mijn werk gebeld door mijn ouders dat het mannetje klem heeft gezeten en dat zijn poot de verkeerde kant op staat. Hij zit dik op de stok en lijkt weinig energie te hebben. O nee he… en dat met 4 jonkies…. Toen ik Tico zag zitten vreesde ik voor het ergste. Pootje leek bij de knie verkeerd om te staan. Wat doe je dan? Vangen en het risico nemen dat hij niet meer terug kan? En het ging net zo goed met dit koppeltje…. Wij hebben toen de keuze gemaakt om af te wachten. En wat bijzonder! Tico ging door met het verzorgen van het nest. Zelfs met een gebroken poot, zichtbaar erg pijnlijk, en af en toe lichtjes bloedend deed hij zijn vaderlijke plicht en zorgde ervoor dat de jongen geen zaadje te weinig kregen. De jonkies groeide goed op maar je zag dat dit een tol van Tico eiste. 

Helaas ging de pop ook nog eens plukken en stond hij er dus alleen voor. Hierdoor hebben 2 jonkies het niet overleefd, maar de andere 2 zijn dapper groot gebracht.

En toen kwam het slechte nieuws. Geadviseerd werd de vogel te verkopen om in een mooie volière te stoppen, kweken was geen optie meer omdat hij zijn balans niet meer kan houden.

Maar het is mijn topvogel! Zal je net zien…

Tico hebben we apart gehouden tot het pootje er vanzelf vanaf viel. Dit vond hij zichtbaar een bevrijding! Hij werd steeds actiever en kreeg meer energie. Wij keken hier aan de eettafel elkaar aan en besloten gezamenlijk toch te proberen nog een nest te krijgen met dit koppel, ondanks alle goedbedoelde meningen en adviezen over deze man. Dus hup, pop en man weer bij elkaar, nest erin en afwachten. En ja hoor, er werd weer een keurig nestje gebouwd en 4 keurige eitjes werden erin gelegd. Nou werd het pas echt spannend!

Tot 14 dagen later, ik kijk in het nestje en ja hoor! 4 prachtige pluizenbolletjes die actief om eten vragen. De man helemaal trots en is druk bezig de kleintjes vol te proppen met al het eten dat hij maar kan vinden. 

Uiteindelijk hebben 3 jongen de eindstreep gehaald en zijn gezond op stok gekomen. Ik ben met recht een trotse vogelliefhebber die elke dag volop geniet van het uithoudingsvermogen en doorzettingsvermogen van deze man!

Kweekresultaat 2018 en de eerste wedstrijd

Een beetje laat, maar toch een verslag van de kweekresultaten van dit jaar. Dit mag niet ontbreken op het blog!

Even opfrissen:
Dit jaar heb ik met 4 koppels gekweekt. Ik wilde niet zoveel jonkies als het jaar ervoor, want je moet het tenslotte ook allemaal bijhouden en schoonhouden. Even een wat rustiger jaar (dacht ik haha).

De koppels waren:

• Tico en Poekie
• Bollie en Babs
• Bob en Bella
• Rico en Droppie

Ze hebben het allemaal super gedaan!

De kweekresultaten:
Uit de combinatie van Tico x Poekie heb ik 3 jongen overgehouden. Er zijn wel meer eitjes gelegd en deze zijn ook netjes uitgekomen, maar helaas liep het met Tico allemaal wat anders dan we graag hadden gezien. Hier zal ik in een later bericht meer over schrijven. 

Bollie en Babs mogen erg tevreden zijn. Uit deze combinatie zijn in totaal 8 jongen gekomen, waarvan er 5 blauw zijn. 

Bob en Bella hebben samen 9 kinderen op stok gekregen. 3 blauwe vogeltjes en 6 wildkleur. Leuk hoor!

Rico en Droppie hebben ook hard gewerkt samen. Ook dit koppeltje had 9 jongen!

Al met al mogen we erg tevreden zijn met in totaal 29 jongen. Ze zien er goed uit, eten goed en worden soms zelfs flink te dik haha. Maargoed ze zijn nog lekker jong, de mannen zitten ondertussen in training voor de komende wedstrijden (BeNeDu en COM Mondial WK).

De EVKV wedstrijd is al achter de rug. Deze was half november. Mooie resultaten!
De zangkwaliteiten vielen nog wel wat tegen maar we hebben wel wat prijzen binnen weten te slepen:
Meesterzanger, winnaar van het Bondskruis en Goud uit de combinatie Bob x Bella.
Zilver uit de combinatie Bollie x Babs.

Het was op het moment van de wedstrijd nog erg vroeg in het zangseizoen, dus ze waren niet allemaal volledig op zang waardoor de resultaten in de puntenaantallen tegenvielen. Maar ook de keurmeester gaf aan dat ze meer kunnen en dat ze nog door zullen groeien hierin. 

Dus ik ben erg benieuwd naar de resultaten in januari! Nog even geduld........

Kweek 2018

Voor de kweek hebben we besloten dit jaar met 4 koppeltjes te werken. We houden 1 man en 2 poppen reserve, mocht er iets mis gaan met 1 van de 4 koppels.

Even voorstellen:

Het eerste koppel bestaat uit Tico en Poekie.

Tico is de man die meesterzanger van The Spanisch Timbrado Society is geworden met 89 punten.

De oom van Poekie was vorig jaar de winnaar van het goud bij de EVKV wedstrijd en haar vader heeft toen het brons behaald.

Een goede combinatie lijkt mij! Beide vogels zijn wildkleur, dus ik verwacht mooie wildkleur Timbrado’s hieruit.

Ondertussen hebben ze samen 4 kinderen en gaat het erg goed. Helaas is Tico gewond geraakt aan 1 van zijn pootjes, maar voelt hij zich dusdanig verantwoordelijk voor de kleintjes dat hij gewoon goed doorvoert en zorgt voor de kids! Het is echt een trotse papa geworden!

Het tweede koppel is Bollie en Babs.

Bollie is de winnaar van het goud, de bondsmedaille en de titel Meesterzanger met 90 punten op de EVKV wedstijd.

De opa van Babs heeft het Zilver gewonnen op het Nederlands Kampioenschap (Vogel 2016).

Dus ook dit was een mooie combinatie. Bollie is zwart-wit/Blauw van kleur en Babs is wildkleur.

Dit koppeltje heeft 2 kids gekregen die nu op het punt staan op uit hun nest te springen.

Het derde koppel is Bob en Bella.

Bob heeft geen prijzen gewonnen maar vind ik zelf een erg mooie man. Hij is wildkleur.

Bella is de zus van Bollie en dus de zus van degene met de meeste prijzen dit jaar. Zij is net als haar broer zwart-wit/Blauw van kleur.

Een spannende combinatie!

Bob en Bella hebben 5 kinderen op stok gekregen, en er liggen ondertussen weer 3 eitjes in het nieuwe nest. Ze doen het dus super!

Het vierde en laatste koppel is Rico en Droppie.

Rico is een man van buitenaf, met een andere soort zang dan mijn typische classico mannetjes. Hij heeft een keer tijdens een tentoonstelling goud gewonnen in een Stam met 89 punten, waarvan veel punten in bepaalde belangrijke toeren. Juist die zangtoeren mis ik bij mijn vogels dus vandaar dat ik hem dit jaar voor de kweek inzet.

Droppie is voor sommigen al bekend. Vorig jaar heb ik ook met haar gekweekt. Ze was zo’n goede moeder en ziet er prachtig uit, vandaar dat ik haar nog een keer inzet.

Ook dit is een spannende combinatie! Beide zijn wildkleur.

Het laatste koppeltje heeft 4 jongen op stok gekregen en heeft ondertussen ook weer 2 eitjes in het nest liggen. Gaat super dus!

Ik ben erg benieuwd naar de uiteindelijke resultaten. Wordt vervolgt….

Uitslagen van de wedstrijden

Het heeft eventjes geduurd maar hierbij de uitslagen van de wedstrijden van het wedstrijdseizoen 2017:

• Vogelvereniging EVKV de Kanarievogel Leidschendam-Voorburg: Goud, Bondsmedaille en de Meesterzanger met 90 punten, zilver met 88 punten
• The Spanish Timbrado Society: Meesterzanger met 89 punten
• Nationale zangwedstrijd/District Zuid Holland: geen prijzen
• Vogel2018 (Nederlands Kampioenschap): geen prijzen

We mogen niet klagen. Opvallend was dat hoe verder we in het seizoen kwamen, hoe slechter de vogels gingen zingen. Toen we eenmaal thuis kwamen van het Nederlands Kampioenschap in Zwolle werd duidelijk waarom dit zo was.

De mannen begonnen meteen de patsen voor de vrouwtjes! Het vermoeden is dat de mannen al in de “driftzang” zaten, en dus al klaar waren voor de kweek.

Dan hou je het niet meer tegen 😊

Volgende keer meer over de kweek van dit jaar!