De wedstrijden van 2017

Het is weer zo ver!!!
Het wedstrijdseizoen 2017 is aangebroken.

Voor dat ik een stuk schrijf over het wedstrijdseizoen van dit jaar, wil ik nog even terugkomen op het vorige bericht.
Er was 1 mannetje die het overleefd had, maar wel een hersenbeschadiging eraan over gehouden had. Het leek erop dat hij een soort epileptische aanval kon krijgen als hij te veel prikkels kreeg. Op het moment dat hij in de volière zat, viel hij op de bodem, draaide rondjes en lag even te beven. Daarna sprong hij weer op en vloog rustig de volière door. De rest van de dag was hij erg moe, de volgende dag was er niets meer mee aan de hand. En dit herhaalde zich regelmatig.
Toen ik hem apart heb gezet, ging het super met hem. Geen aanvallen meer, dus ik was erg blij.
Tot op een dag ik beneden kwam om mij voor te bereiden op het werk. Ik zag hem niet in zijn kooitje zitten, dus ik ben snel goed gaan kijken. Hij lag in een hoekje, tikte continu met zijn snavel op de bodem en draaide alleen linksom. Hmm dat is nooit goed! Die heeft een flinke aanval gehad 's nachts denk ik, en nu een hersenbeschadiging opgelopen (vermoed ik).
De rest van de dag donker en rustig weggezet, kom ik 's avonds thuis uit mijn werk ziet hij er nog slechter uit dan toen ik ging. Hij keek je ook aan en het was duidelijk dat hij mij niet meer herkende.
Helaas heb ik hem toen uit zijn lijden moeten verlossen, dit was niet meer te doen voor hem.

Toen de selectie! Wat was het spannend dit jaar. Vorig jaar heb ik de eerste tentoonstellingen meegedaan met 13 timbrado's (3 setjes enkelingen en 1 stam), maar door dat gedoe met de zieke vogeltjes had ik een stuk minder vogels om uit te kiezen.

Uiteindelijk hebben we 12 mannen kunnen selecteren voor de wedstrijd en 3 reserve mannen achter de hand gehouden.

Toen begon de training weer. Omdat ik zelf druk bezig ben met 33,5 uur werk per week en daarnaast volg ik een Masteropleiding om mij de specialiseren in de Manuele Therapie had ik helaas niet veel tijd om de training zelf te doen. Gelukkig heeft mijn moeder die taak heel serieus op zich kunnen en willen nemen!

Na 3 weken intensief oefenen was het voor de vogeltjes eindelijk zo ver! Ze mochten hun best doen op de wedstrijd/tentoonstelling van vogelvereniging EVKV de kanarievogel Leidschendam-Voorburg.
Ik had de eervolle taak om de vogels voor te brengen voor de keurmeesters.
Erg leuk om een keer mee te maken!

En toen begon het wachten tot de avond, wanneer we de uitslag kregen.
WAUW! Wat hebben een aantal vogeltjes het goed gedaan! 1 van 90 punten, die is 1e geworden en heeft de titel Meesterzanger gekregen in combinatie met de Bondsmedaille!
Een ander vogeltje is 2e geworden met 89 punten.
Dus ik ben zeer tevreden.

Helaas was het volgens de keurmeesters nog wat vroeg in het seizoen, waardoor een aantal vogels (waarvan 2 van mij) niet gezongen hebben en de meeste nog niet goed op zang waren.

Maar goed, wij mogen niet klagen ;).

Zaterdag 9 november is de prijsuitreiking van de vereniging. Leuk!

De week erna, zaterdag 16 november gaan de vogels weer naar een andere wedstrijd, namelijk die van The Spanish Timbrado Society Nederland. Spannend!

Kweekresultaten en ziekzijn

De kweek is dit jaar bij mij erg goed verlopen! De verhalen van andere kwekers verschillen nogal. De ene is reuze tevreden (net als ik), en de andere kweker heeft amper jongen op stok gekregen. Oorzaken hiervan zijn onbekend. Ik ben stiekem heel blij dat het mij wel gelukt is!

Helaas ging het bij mij, terwijl de jongen toch een paar maanden oud zijn, ook mis. In de volière zat er een vogeltje dikkig. Wij gingen dezelfde dag op vakantie, dus hebben we er niet veel mee kunnen doen. De oppas belde de eerste dag op, dat het jonkie was overleden. Helaas, maar dat kan gebeuren.
Nadat wij terug gekomen zijn, zagen alle vogels er goed uit.
2 weken later viel er ineens een vogeltje om. Hmm gek beest! Nouja, het krabbelde weer op, dus het zal wel meevallen. Opeens gingen er meerdere jonge vogels gek doen. Medekweker gebeld, hij is langsgekomen en vond de vogels er goed bijzitten. Gelukkig maar!
Ineens zag ik een vogeltje in de volière zitten die zijn koppie naar achteren draaide, zijn evenwicht verloor en op de grond viel. Daar bleef hij omvallen. Hup, andere kooi in. Vogeltje sliep veel, knapte weer op. Na voor de zekerheid een antibiotica kuurtje gegeven te hebben, hebben we hem weer teruggezet. En ja hoor, 2 dagen later ging hij weer. Maar nu ook een andere vogel, en dat allemaal uit dezelfde volière. Beide vogels heb ik apart gezet. De 3e vogel (uit dezelfde volière) is uiteindelijk overleden. Dit was nr 5 die ik kwijtraakte aan dit gekke spastische verschijnsel. Dat was de druppel.

De volgende dag heb ik een vogelarts gebeld, die een paar weken terug bij ons op de verenigingsavond een hele interessante lezing heeft gegeven. Het beste was als ik langskwam, maar ontlasting opsturen was ook goed. Ik had nog 2 zieke vogels apart zitten, en ik wilde zeker weten wat ze nou mankeerden. Dus wij een afspraak gemaakt op vrijdag middag.
Vogels de auto in en samen met mijn vader ben ik richting Brabant gereden. Pff.... FILE!!! Om gek van de worden. Een afstand van 5 kwartier rijden, werd ruim 2 uur. We waren nog maar net binnen de openingstijden van de dierenpraktijk op bestemming. 
De vogeltjes zijn als kleine kindjes uit hun kooitje getild, snaveltje werd bekeken, de oogjes werden bestudeerd, de longen en het hartje werd beluisterd (dan is zo'n stethoscoop wel heeeeeel groot op zo'n klein vogellijfje). Daarnaast is er mestonderzoek gedaan. "Gelukkig" kreeg 1 van de zieke vogels een 'aanval' waar de arts bij was. De uiteindelijke diagnose: streptokokken en sporen van een megabacterie. De streptokokken zorgen voor darmkrampen die zo heftig zijn dat ze tot hartfalen zorgen en daardoor gaan de vogels dood. Heftig! Gewapend met veel informatie, 2 zieke vogels en sterke antibiotica gingen we weer (met 5 kwartier reistijd) naar huis.

Helaas is 1 van de 2 vogeltjes alsnog overleden. Deze heb ik voor onderzoek opgestuurd en na de autopsie bleek er gelukkig niets anders dan de eerst gestelde diagnose aan de hand te zijn.

2 weken kuren en nog een mestonderzoekje verder: ze zijn weer gezond! Gelukkig...
Het grapje heeft me helaas wel 6 jonge vogels gekost en wat kosten voor de dierenarts, maar als ik niet naar de dierenarts gegaan was had ik misschien wel helemaal geen vogels meer gehad!

De vogeltjes die we nu nog overhebben doen het zeer goed. Ze zijn weer lekker actief aan het spelen in de volieres en kooien, en de mannen beginnen als echt een beetje door te zingen. Ik hoor weer spannende dingen naar voren komen, en er komen ook weer prachtige kleuren uit.

Uiteindelijk hebben 29 jongen het overleeft en zijn nu lekker in de jeugdrui.
De selectie komt langzaam dichterbij. Dan kunnen we gaan kijken welke kampioenen we hebben zitten en welke vogeltjes, hoe mooi ze ook zijn, het huis mogen verlaten. Spannend weer.....

De kweekkoppels 2017

Jeeeej het is weer zover! Kweekseizoen is weer van start gegaan. 

Het tentoonstellingsseizoen was helaas niet zo geslaagd door de vogelgriep. Meerdere wedstrijden waar mijn vogels zouden laten horen wat ze kunnen, zijn afgelast. 
Ik heb wel mee kunnen doen met de onderlinge ledenwedstrijd van The Spanisch Timbrado Society Nederland en de Nationale Zangwedstrijd Dordrecht. 

Het resultaat van deze wedstrijden: Goud, brons en een bondsmedaille. Mag niet klagen, maar helaas ging onze verenigingswedstrijd niet door, en werd ik bij Vogel2017 uitgesloten van deelname omdat ik binnen 10 km van een met vogelgriep besmet bedrijf woon.

Hierdoor konden we wel lekker op tijd beginnen met de kweekvoorbereidingen. Spannend!

Eerst even de koppeltjes voorstellen:

Keezie en Meezie

Spike en Droppie

Woppie en Miss Queenie

Black en Blue

Mankie en Poppie

Keezie & Meezie en Spike & Droppie zijn timbrado's uit eigen kweek. 

Woppie is een geleend vogeltje van een kennis, die hele speciale toeren heeft in zijn zang. Daarom is hij gekoppeld met Miss Queenie, een blauwe (eigen kweek) timbrado popje. 

Black is ook een geleende kanarie. Hem heb ik voor de kleur in huis mogen halen, zodat ik goede blauwe timbrado's krijg. Er kwam namelijk teveel bruin in de blauwe lijn, vond ik zelf.

Poppie is een timbradopop die ik heb gekocht van een medekweker, die met haar broer meerdere malen meesterzanger is geworden (waaronder op de BENEDUFra en de Nationale Zangwedstrijd Dordrecht). Ze komt uit een discontinu lijn, daarom is zij ook gekoppeld met een blauwe timbrado man. Krijgen we mooie zang in de blauwe lijn :)

Leuk hoor! Ben erg benieuwd wat er uit gaat komen! Spannend!

Volgende keer schrijf ik weer over de resultaten van de eerste kweekronde. Die is op dit moment al in volle gang. Leuk!