COM Mondial 2019

In het vorige bericht dat ik had geschreven, had ik net 3 mannen weggebracht naar de COM Mondial 2019. Dit is het Wereldkampioenschap onder de vogeltjes.

25000 vogeltjes strijden naar om hun gouden, zilveren en bronzen plakken, uiteraard binnen hun eigen soort/categorie.

Zelf deed ik mee om een keer mee te doen met zo'n gigantische show en wedstrijd. Daarnaast had ik lage verwachtingen voor eventuele winst. Maar na de super resultaten op de BeNeDu begon het toch een beetje te kriebelen. Zou het toch kunnen??

Dus met spanning zat ik thuis te wachten en hoopte ik dat ze hun best zouden doen. Maandag netjes gewerkt, dus voldoende afleiding gehad. Dinsdag moest ik ook aan het werk, en in de pauze zag ik ineens meerdere vogelkwekers reageren over een uitslag van de COM wedstrijd. He? Op dinsdag om 10.30 uur 's ochtends al bekend? Het zou pas woensdag rond 12.00 uur bekend worden gemaakt. 

Dus ik snel, met een licht verhoogde hartslag het internet op. En ja hoor, de uitslag stond er al op!

Snel zoeken tussen al die mensen naar mijn eigen naam, het stond tenslotte niet op alfabetische volgorde. En ja, gevonden! 

Ze hebben alle 3 gezongen! Toppertjes! Helaas geen prijzen maar ik ben erg trots op ze (alweer :P).

Ze hebben het best goed gedaan, als je nagaat dat ze geen dag rust tussen de BeNeDu en het WK gehad hebben.

Maar dan begint pas echt het lange wachten... Ik mocht de vogels namelijk pas op zondag ophalen! Eerst was er natuurlijk nog de tentoonstelling, dus ik moest nog even geduld hebben.

Toen het eindelijk zondag was, ben ik samen met mijn ouders in de auto gesprongen en richting Zwolle gereden. Direct zodra we naar binnen konden, renden we door naar onze vogeltjes. In een donkere kamer (wat hoort bij zangkanaries) konden we ze maar net vinden en zien. Het leek erop dat ze er goed uitzagen, maar we zouden het pas definitief weten als we ze mee naar huis konden nemen. Eerst was nog tot 16.00 uur de tentoonstelling waar we ook nog even overheen wilde lopen.

We zijn daarna begonnen met shoppen. We hebben weer nieuwe drinkpijpjes enzo gevonden, dat is altijd handig. Ook hebben we geshopt voor een geheim project, maar daar zeg ik verder op dit moment nog niets over.

Toen zijn we doorgelopen naar de vogels. Wat veel en wat een diversiteit weer! Je kon wel zien dat de meeste het zat waren, die wilde duidelijk naar huis. Kapotte staarten, vermoeide slapende vogels of zelfs angstige vogels waren helaas geen uitzondering. Het was tijd voor ze om naar huis te gaan.

Nadat mijn moeder nog even heeft staan fluiten met een mooie kromsnavel, zijn we richting de zangafdeling gelopen om daar te wachten tot we de vogels meekregen.

En toen was het tijd om mijn vogeltjes op te halen. Hup de koffer in, op een tafeltje ze even goed bekijken en de auto in.

Na een tussenstop om nog wat vogels om te ruilen met een medekweker zijn we snel naar huis gereden..

De vogels zien er top uit! Complimenten voor de verzorging van de zangkanaries hoor!

Nu mogen ze rustig bijkomen. De nieuwe mannen zitten apart van de anderen ook te wennen in de huiskamer. Gezellig hoor, weer hele andere geluiden dan die we al hadden. Ik ben erg benieuwd daardoor wat het broedseizoen gaat brengen. Die gaat al snel van start, als ik zo naar mijn onrustige popjes kijk. Leuk!

Op naar een succesvol 2019 met weer mooie verhalen en verassingen.